رضا جولايي (1329) رمان جاودانگان را در سال 1376 نوشت، رماني که يکي از متفاوت‌ترين آثارش محسوب مي‌شود. جولايي، با رمان‌هايي مانند سوءقصد به ذات همايوني، شکوفه‌هاي عناب، خنده‌ي خورشيد، اشک ماه و مجموعه داستان‌هايي مانند نسترن‌هاي صورتي و پاييز 32، مخاطبان پروپاقرصي دارد. جاودانگان رماني ژانري است و فضايي گوتيک، دارد، مالامال از اضطراب ترس و رازهايي غير قابل پيش‌بيني. قصه‌ي مأموري دولتي که براي رسيدگي به پاره‌اي مشکلات به قصبه‌ي کوچکي اعزام مي‌شود. ‌او از بدو ورود مي‌فهمد پا در ميداني ناشناخته گذاشته که آبستن حوادثي غير‌مترقبه است. احساس مي‌کند صدها نفر پنهاني در حال نگاه کردنش هستند اما کسي را نمي‌بيند جز يک‌نفر و هم‌اوست که به قصر شاهزاده‌اي مي‌بردش که صاحب زمين‌ها و دارايي‌هاي آن منطقه است... جاودانگان روايت تاريخ است و تراکم اتفاقاتش که آدم‌ها را به جنون مي‌رساند. قهرمان جولايي مردي است تنها که بايد مقابل اين تاريخ قد علم کند و کشف کند چرا زمان چنين متوقف مانده است.