يكي از مباني راهبردي‌اي كه نگارنده همواره به آن اعتقاد داشته است و سعي كرده است در سرتاسر اين كتاب به آن بپردازد، نسبت زمينه زمينه اجتماعي، تاريخي و سياسي فيلسوف با انديشه‌اش است. اين نسبت به اعتقاد نگارنده اگر در انديشه هر فيلسوفي مورد واكاوي قرار داده نشود. نه تنها در توضيح دغدغه انديشه‌ورزي او بلكه هم‌چنين در توضيح انديشه فلسفي او موفقيت‌ زيادي كسب نخواهيم كرد.