خنده‌ام گرفته بود اما به روي خودم نياوردم. اين كاراش و حرف زدنش دلگرمم مي‌كنه. از اون طرف يه كاري مي‌كنه توي ذوق آدم مي‌خوره مثلا اونم همون روز مي‌خواست بياد تهران اما نرفت ساعت بليطش رو عوض كنه و با من بياد. اگه منو دوست داشت زير سنگ شده بود يه جاي خالي پيدا مي‌كرد كه من تنها نيام. موقع خداحافظي رفتم بالا حتي از اتاقش هم بيرون نيومد و ليلا خانم گفت، شب دير وقت بايد بره يه كم خوابيده. ديگه هم از اون روز نديدمش.