به باور دلوز، امر واقع مدرن آن است كه ما ديگر به اين جهان هيچ باوري نداريم. ما حتي به رخدادهايي كه براي‌مان حادث مي‌شوند، رخدادهايي نظير عشق و مرگ، باور نداريم؛ گويي آن‌ها صرفا به طرزي نيم‌بند به ما مربوط‌اند. پيوند ميان انسان و جهان گسسته شده. از حالا به بعد اين پيوند بايد به ابژه‌اي باور بدل شود: امر ناممكني كه صرفا مي‌تواند در چارچوب يك ايمان و باور احيا شود...سينما نبايد جهان را به فيلم بدل كند، بلكه بايد باور به اين جهان را به فيلم بدل كند، يعني تنها پيوند مارا ...پيوندي كه باور ما به اين جهان را احيا مي‌كندـ اين است قدرت سينماي مدرن.