اتوپيا در رمانتيسم سياه به فصل باشکوهي از ادبيات آمريکا در نيمه نخست قرن نوزدهم مي پردازد، اما هدفش بيش از آنکه بازگويي تاريخ ادبيات آمريکا در دوران رمانتيسم باشد، بازسازي جغرافيايي است که با انگاره‌ي مفهوم اتوپيا در اين دوران شکل گرفته. بديهي است که ابزار مورد نياز براي اين بازسازي ادبيات و آثار نويسندگان بزرگ است، نويسندگاني چون امرسون، آلن پو، هاثورن که از سرآمدان رماتيک هاي زمان خود هستند. بدين ترتيب کتاب تلاش مي کند با رويکردي فلسفي به بازخواني دگرگوني هاي مفهوم انوپيا در ادبيات اين برهه‌ي تاريخي و به خصوص آثار اين نويسندگان بپردازد.