«شايد خيالاتي شده‌ام. لحن دارا به نظرم دروغين مي‌آيد. نگاهش را از من مي‌دزدد. دروغ بو دارد، قابل حس است. مثل جني است كه در آدم حلول مي‌كند. كسي كه دروغ مي‌گويد تغيير مي‌كند. لحن صدايش، حالت نگاهش، حركاتش، رنگ چهره‌اش، همه چيزش عوض مي‌شود. به ‌نظرم براي همين هم بادستگاه دروغ‌ياب مي‌شود به دروغ پي برد. لابد ارتعاشات بدن انسان تغيير مي‌كند، و من مي‌دانم كه دارا چيزي را از من پنهان مي‌كند.»