کتاب «آلبر کامو با آفتاب در پیچ‌وتاب زندگی» نوشته‌ی فرانسوا-زاویه گوروآ، کوششی است در بازخوانی زندگی و اندیشه‌های آلبر کامو؛ نویسنده‌ای که در نیم‌قرن پرآشوب اروپا، صدایی منحصربه‌فرد و انسانی بود. گوروآ در این اثر، با زبانی روایت‌گر اما پرمایه، کامو را نه همچون تندیسی فلسفی، بلکه به‌مثابه‌ی انسانی زنده، درگیر با جهان، و دوپاره میان نور و سایه ترسیم می‌کند. عنوان کتاب، که به‌روشنی به درون‌مایه‌ای کلیدی در آثار کامو ارجاع می‌دهد، از خورشیدی می‌گوید که با همه‌ی حضیض‌های بشری، همچنان می‌تابد. «آفتاب، علی‌رغم همه‌چیز»، تمثیلی است از امید، ایستادگی، و شورش اخلاقی در جهانی بی‌پاسخ. این خورشید، گاه درخشان و نجات‌بخش است، و گاه تند و بی‌رحم؛ همان خورشیدی که در صحنه‌ی قتل عرب در رمان بیگانه، چشم می‌سوزاند و ماشه را می‌کشد. کتاب، زندگی کامو را در پنجاه قطعه‌ی کوتاه، چون شیشه‌های رنگین یک پنجره‌ی جامع، می‌نگرد: از فقر در الجزایر تا تبعید در ادبیات فرانسه؛ از ایستادن در برابر نازی‌ها تا ایستادگی در برابر نومیدی. نه قهرمان است و نه قدیس؛ انسانی است در حال جست‌وجو، خسته از بی‌عدالتی، اما سربازِ شرافت. «Le soleil malgré tout» نه زندگی‌نامه‌ای خطی‌ست، نه تحلیلی سنگین. روایتی است که خواننده را به سفری دعوت می‌کند؛ سفری به درون ذهن نویسنده‌ای که جهان را بی‌معنا یافت، اما زندگی را - با همه‌ی دردهایش - همچنان شایسته‌ی زیستن دانست.
