این رمان روایت ویراستاری است از دوره سه ماهه همکاری اش با کلیسای کاتولیک در گواتمالا، کشوری در آمریکای لاتین. او وظیفه دارد گزارش هزارو صد صفحه ای کلیسا از جنایات ارتش این کشور و کشتار و شکنجه هزاران روستایی سرخ پوست در جنگ داخلی را ویرایش کند. از همان ابتدا، راوی عمیقا تحت تاثیر شاعرانگی شهادت های شفاهی بومیان، که در این گزارش ثبت شده، قرار می گیرد. طوری که کم کم تمام فکر و ذکرش جملات شعرگونه سرخ پوستان جان به در برده می شود. او دچار پارانویا و وسواس فکری است و ویرایش این گزارش به طور جدی سلامت روانی اش را تهدید می کند، اما خطرات دیگری هم در کمینش است، زیرا قاتلان روستاییان همان ژنرال هایی هستند که هنوز در گواتمالا قدرت را به دست دارند...
