دشت‌هايي چه فراخ! كوه‌هايي چه بلند! در گلستانه چه بوي علفي مي‌آمد! من در اين آبادي، پي چيزي مي‌گشتم: پي خوابي شايد، پي نوري، ريگي، لبخندي.