فريد الدين ابوحامد محمد عطار نيشابوري يكي از عارفان و شاعران نام‌آور پايان قرن ششم و آغاز قرن هفتم هجري در نيشابور است. اين عارف بزرگ، عميق‌ترين مسائل عرفاني را به ساده‌ترين شكل در قالب داستان‌هايي شيرين در شعرهايش بيان مي‌كند.