آن ويازِمسکي در ادامه شرح آشنايي‌‌‌اش با ژان لوک گدار -در کتابِ ايام آموختن- حالا در اينجا، يک سالي بعد از آن ايام، از زندگي مشترک و فعاليت سينمايي‌‌‌شان مي‌‌‌گويد، از زمان? پرتلاطم 68، و حضور در جنبش دانشجويي و اعتصاب‌‌‌هاي سراسري، راوي با شرح حضور اجتماعي، از حفظ فرديت و جايگاه خود در جامعه غافل نمانده است. شالوده زندگي زوجِ داستان و رويدادهاي اجتماعي مرحله به مرحله توأمان شکل مي‌‌‌گيرد. ويازِمسکي با پايبندي به اصل واقع‌‌‌گرايي در سبک و زدودن لايه‌‌‌هاي رمانتيک، در اينجا علاوه بر اندوخته‌‌‌هاي ادبي، از آموخته‌‌‌هاي سينمايي‌‌‌اش در ساختار روايت، مشخصاً در تقطيع و توالي‌‌‌ها و نيز از عامل صدا، بهره برده است.