اين کتاب بر آن است که شعر شيعي قبل از عصر صفوي را به دليل غناي محتوايي و تنوع قالب‌هاي شعري در انواع متنوع ادبي نظير «غديريه»، «ساقي‌ نامه»، «ترجمه سروده»، «سلام نامه»، «صلوات نامه»، «فتوت نامه»، «لعن نامه»، «وفات نامه»، «سوگندنامه»، «مناقب نامه»، «حماسه ديني» و «مرثيه» معرفي کند و نشان دهد که به گواه حضور و ظهور شعراي متعدد و مناقب خوان شيعي و نيز به گواه وجود انواع متنوع در شعر شيعي در قرن نهم، بهار شعر شيعي در عصر صفويه نيست، بلکه بايد شکوفايي آن را پيش از عصر صفوي جست.