در جامعه ما و به طبع آن در حوزه ادبيات، ژانر ادبيات دفاع مقدس، معمولا در فضايي اعتقادي و آرماني و در تقابل با ژانر ادبيات عاشقانه و پرداختن به عشق‌هاي زميني و انساني قرار گرفته است. ليكن، ايمان نصرتي، نويسنده‌اي ايراني و ساكن استرالياست كه مي‌كوشد بر اين ثنويت‌انديشي ظاهري و تقابل‌سازي‌هاي غير واقعي فائق آمده، روايت ديگري را از جوانان ديار ما عرضه نمايد. گريه به زبان مادري حكايت گر ظهور نسل و ادبيات تازه‌اي است كه درصدد است مسائل تاريخي و اجتماعي ما را در افقي غير اعتقادي، غير سياسي و غير ايدئولوژيك و از منظري كاملا انساني بنگرد. ظهور اين ادبيات تازه نشان‌گر طلوع افق تازه‌اي از تفكر در جامعه ماست.