در جامعه ما و به طبع آن در حوزه ادبیات، ژانر ادبیات دفاع مقدس، معمولا در فضایی اعتقادی و آرمانی و در تقابل با ژانر ادبیات عاشقانه و پرداختن به عشقهای زمینی و انسانی قرار گرفته است. لیکن، ایمان نصرتی، نویسندهای ایرانی و ساکن استرالیاست که میکوشد بر این ثنویتاندیشی ظاهری و تقابلسازیهای غیر واقعی فائق آمده، روایت دیگری را از جوانان دیار ما عرضه نماید. گریه به زبان مادری حکایت گر ظهور نسل و ادبیات تازهای است که درصدد است مسائل تاریخی و اجتماعی ما را در افقی غیر اعتقادی، غیر سیاسی و غیر ایدئولوژیک و از منظری کاملا انسانی بنگرد. ظهور این ادبیات تازه نشانگر طلوع افق تازهای از تفکر در جامعه ماست.
