پينوکيو مثل بعضي از پسربچه‌ها دوست دارد پستي‌وبلندي‌هاي زندگي را تجربه کند؛ به حرف بزرگ‌ترهايش گوش ندهد و از درس و مدرسه فرار کند. او هم مثل همه‌ي پسربچه‌ها دوست دارد به دنبال آرزوهايش برود اما مشکل اينجاست که از تجربه‌هايش درس نمي‌گيرد. کارلو کولودي کتاب ماجراهاي پينوکيو را در سال ???? نوشت. بنديتو کروچه، فيلسوف ايتاليايي معتقد بود چوبي که پينوکيو از آن تراشيده شده، بشريت نام دارد. اثري که در اصل براي بچه‌ها نوشته و تصويرگري شد، امروز از ارکان پابرجاي تاريخ ادبيات است و اثري کلاسيک. هويتِ اخلاقي، ترس‌هاي عميق انساني، مسئله‌ي احساس گناه و اصرار بر آن، اتحاد با نيروهاي شر و لزوم شکست براي ديدنِ تصوير بزرگ‌تر زندگي، مواردي بدون تاريخ مصرف است که نبوغ کولودي، در قالب چوبي پينوکيو براي نسل‌هاي پس از خود به يادگار گذاشت. نسخه‌ي از اين کتاب که توسط بهروز غريب‌پور (عروسک‌ساز، کارگردان تئاتر و اپراي عروسکي)، از زبان اصلي (ايتاليايي) به فارسي برگردانده شده، در مجموعه‌ي رمان‌هاي جاويدان جهان نشر افق منتشر شده است.