کتاب پايين اثري است از رولند اسميت به ترجمه مروا باقريان و چاپ انتشارات پرتقال. اين کتاب دربردارنده داستاني طنز، مرموز، خطرناک و خواندني درباره پت ميت لوف اتول و برادر خاص و متفاوتش کوپ است. در حالي که يک سال از ناپديد شدن ناگهاني کوپ مي گذرد، يک بسته پستي از سمت او به دست پت مي رسد با نامه اي روي کاغذ چرب همبرگر، ضبط صوتي ديجيتالي و يک مشت کارت حافظه براي تماس هاي بعدي شان. پدر و مادر پسرها يک جورهايي اصلا حواسشان به بچه هايشان نبوده چون يکي از آن ها دختر مي خواسته و ديگري اصلا بچه نمي خواسته و سر يکي از بگو مگو هايشان با کوپ او را متقاعد به رفتن کرده اند. حالا گويا کوپ به يکي از انجمن هاي زيرزميني پيوسته است و پت به دنبال پيدا کردن و برگرداندن او به خانه است، او که برادر بزرگ و مورد علاقه اش است. گزيده اي از کتاب عينک آفتابي اش را برداشت. چشمانش آبي کمرنگ بودند. «تو کوپ را ديده اي؟» گفت: «قبلا توي يکي از اون ها حرف مي زد.» «منظورت چيه که قبلا؟» دست کرد توي جيبش و يک ضبط صوت عين مال من بيرون آورد. خرد و خاکشير. «ديگه کار نمي کنه.» ضبط را دست من داد. «کوپ کجاست؟» «توي اعماق.» «حالش خوبه؟» «نمي دونم.»