پرويز شاپور، پنجم اسفند 1303 از در ورودي زندگي وارد و پانزدهم مرداد 1378 از در خروجي آن خارج شد. ميان اين دو در، انساني مي‌زيست كه با نوشته‌ها و طرح‌هايش، جانوران و گياهان و اشيا را احضار مي‌كرد و به خدمت مهرباني در مي‌آورد. انساني كه قلبش پر جمعيت‌ترين شهر دنيا بود. از پرويز شاپور هشت كتاب كاريكلماتور در آمده است. اولين آن در سال 1350 و آخرين آن همين كتابي كه ملاحظه مي‌فرماييد. دو گزينه هم از كاريكلماتور‌ها در ايران و امريكا منتشر شده است. كتاب‌هاي ديگر شاپور، اين‌هاست: فانتزي سنجاق‌قفلي، موش و گربة عبيد زاكاني (با طرح‌هاي او)، تفريح‌نامه (با بيژن اسدي پور). بخشي از كتاب طراحان طنزانديش ايران (به معرفي ايراندخت محصص) هم به او اختصاص دارد. اما شاپور از آن دور چشمك مي‌زند و مي‌گويد: طرح‌هاي بي‌شماري دارم كه هنوز چاپ نشده است.