آقاي لئون بونيفاس، صاحب كافه رستوران تولدو (چالماي سابق)، سبيلو، سرزنده، كه به كمترين مزاح دست به شكمش مي‌‌گرفت و شليك خنده را سر مي‌داد، بدون كت و با جليقه، دم در كافه‌اش آمد و جوان بيست ساله كپي به سري را كه بي‌هدف در سايه پياده‌رو، آن سوي خيابان، ايستاده بود صدا زد: آنتونيو، آهاي آنتونيو! بيا خبري برايت دارم.