ما از شاعر نمي‌خواهيم علم طب بداند، گوته را براي معلومات گياه‌شناسي او احترام نمي‌كنند،‌ از شاعر رقت احساس مي‌خواهند تا بتواند عواطف و حسيات خود را در قالبي زيبا بريزد، از شاعر انديشه‌هاي انساني و سير به طرف خوبي و زيبايي مي‌خواهيم، اصل قضيه، انسان شدن است و از اين حيث خيال مي‌كنم حافظ بيش از هر شاعري اين چنين بوده و اين كتاب براي بيان قراين و تقريباتي نگاشته شده است كه اين معني را نشان مي‌دهد.