اين پژوهش، وظيفه دارد تاثيرپذيري شعر حافظ از عربي و امكانات زباني و ادبي را كه آن فرهنگ در اختيار حافظ قرار مي‌دهد، به خوانش بكشد و عقلانيت او را در اين زمينه و در آن زمانه توضيح دهد و بكوشد بخشي از اشارات و تلويحات فرهنگ عربي را در قالب واژه، تركيب، تصوير، ملمع و غيره در ديوان شاعر،‌ توصيف و تحليل كند. به هر روي، عربي‌سرايي، عربي‌نويسي و حتي عربي‌مابي در برهه‌هايي از تاريخ ما از ويژگي‌هاي فرهنگ ايراني به شمار مي‌رود كه امروز با دور شدن از آن روزگار و تغيير نگرش نسبت به فرهنگ عربي، پذيرفتن آن براي ايرانيان دشوار و نيازمند پژوهش و زدودن غبار زمان است.