کتاب من زندگي مي‌کنم اما شبيه خودم، درباره‌ي اين است که قرار نيست همه‌ي رفتارهاي والدين‌مان را تکرار کنيم وهر کاري آن‌ها در گذشته انجام دادند، ما نيز انجام دهيم. نويسنده‌ي کتاب فهرستي از کارها و عادت?هايي را گردآوري کرده که بسياري از والدين در سرتاسر جهان تقريبا آن‌ها را انجام مي‌دهند. او در اين کتاب فهرستي جمع‌آوري کرده تا به گفته‌ي خودش اين عادات اشتباه والدين را انجام ندهد. به‌طور مثال، دوستي‌هايم را به افراد هم‌سن‌وسال خودم محدود نمي‌کنم. درباره‌ي سن‌وسالم بلوف نمي‌زنم (حتي براي امر خير!) به پزشکم دروغ نمي‌گويم. وقتي کسي «حالم را مي‌پرسد» سفره‌ي دلم را برايش پهن نمي‌کنم. خودم را به‌دليل شنيدن جمله‌ي «ديگر سن‌وسالي ازت گذشته» نمي‌بازم. او با زباني شيرين و خواندني اين عادات را شرح داده و کتابي مهيا کرده که از خواندنش خسته نمي‌شويد. استيون پترو در مقدمه کتاب نوشته است: اميدوارم به‌اشتراک‌گذاشتن اين موارد در کتاب پيش رو به ديگران کمک کند. تا زماني ‌که خود را در مسير «پيري» يافتند، با آگاهي بيشتري تصميم بگيرند. هيچ‌وقت صحبت اندرو ويل را فراموش نمي‌کنم؛ يکي از پزشکان درجه‌يک آمريکا، که در حوزه‌ي طب تلفيقي غربي فعاليت مي‌کند؛ «ما اسير سرنوشت نيستيم.»