اين كتاب در واقع محصول تدريس مولف در موضوع علوم قرآني براي دانشجويان دانشگاه قاهره است كه در مدت كوتاهي پس از انتشار، توجه و اعتناي بسياري از قرآن و منتقدان مسلمان و حتي پاره‌اي از مستشرقان را به خود جلب كرد. ابوزيد در اين مهم‌ترين و اساسي‌ترين كتاب خود، كوشيده است مباحث رايج علوم قرآني را از منظري تازه و با نگرش و ذهنيت امروزي ببيند. مراد از نگرش و ذهنيت امروزي تمامي ابزارها و روش‌ها و علوم شناخته شده‌ي بشري است كه امروز در اختيار داريم؛ بنابراين، كتاب حاضر از يك سو كتابي سنتي اشت، يعني هم به موضوعي كهن در ميراث اسلامي مي‌پردازد و هم مواد و مصالح اصلي آن عمدتا متون و نظريات تدوين‌يافته در سنت گذشته‌ي ماست. از سوي ديگر اما، اين كتاب را مي‌توان اثري نوانديشانه و جديد به‌شمار آورد؛ بدين معنا كه مي‌كوشد با به‌كارگيري نظريه‌هاي متن‌شناختي و روش‌هاي متن‌پژوهي و زبان‌پژوهي، قرائتي تازه از علوم قرآن به‌دست دهد. مهم‌ترين نظريه‌ي طرح‌شده در كتاب حاضر، پيوند متن و واقعيت است كه ابوزيد آن را بر هر متن ممتازي مانند شاهكارهاي ادبي، از جمله قرآن، صادق مي‌داند.