يوجين اونيل نمايش‌نامه‌نويس شهير آمريكايي، پدر معنوي ادبيات نمايشي شاخص آمريكا و همچنان از برجسته‌ترين نمايش‌نامه‌نويسان جهان به شمار مي‌رود. ماهي براي يك ملعون نمايشگر دنيايي ظالم است كه بي‌رحمانه تمام تلاش‌هاي انسان براي دستيابي به آرزوها و اهدافش را ناديده مي‌گيرد. در اين نمايش‌نامه زندگي گوي بلوريني است كه انسان آن را از اميدها و آرزوهايش پر مي‌‌كند ولي سرانجام اين دنياي بي‌رحم آن را به يك‌باره بر زمين مي‌كوبد و با هزار قطعه شدنش خارهاي نااميدي و يأس را بر روح انسان مي‌نشاند؛ اما در نهايت آنچه التيام‌بخش روان است بذرهاي عشق، احساس، اعتماد به نفس و اطمينان به توانايي‌هاي خويش است و اينجاست كه شكوه اسطوره‌اي قهرمان زن داستان، خواننده و تماشاگر را به تفكر وا مي‌دارد. دوستي حقيقي و خنده‌هاي از سر شوق در خانه هوگان در كمتر خانه‌اي از خانه‌هاي ساخته و پرداخته شده در نمايش‌نامه‌هاي اونيل ديده مي‌شود. اونيل در اين نمايش به دنبال ارائه راه‌حل تصنعي و غيرواقع‌گرايانه براي مشكلات نيست بلكه قصد دارد صادقانه زندگي را آن طور كه هست نشان دهد چرا كه او معتقد است رسالت ادبيات نمايشي انتقال بينشي ارزشمند از تجربيات زندگي به مخاطب است. شايد عدم دستيابي به آرزوها از ترحم‌ برانگيزترين لحظات رقم‌خورده سرنوشت باشد كه ممكن است براي هر كسي پيش آيد؛ اما چگونگي التيام‌بخشيدن به زخم‌هاي تيشه زندگي، جنس حقيقي خميره هر فرد را نشان مي‌دهد كه ممكن است از جنس يأس و نااميدي باشد و يا مملو از آرامشي كه از روابط گرم انساني به دست آمده است.