کتاب حاضر را مي‌توان اين‌گونه توصيف کرد: قرائت والاترين بن‌مايه‌هاي نظري ژاک لاکان در کنار و از طريق موارد و مصاديق نمونه‌نماي فرهنگ توده‌اي معاصر؛ کتابي که براي آشنايي با اصول عقايد لاکاني (به مفهوم الاهياتي کلمه) بي‌رحمانه از فرهنگ مردمي بهره‌برداري مي‌کند و آن را چونان ماده‌اي سهل‌الوصول براي توضيح نه فقط ابهامات بناي نظري عظيم لاکان، بلکه گاهي همچنين براي توضيح جزئيات ظريف‌تري به‌کار مي‌گيرد که در برداشت‌هاي مسلط دانشگاه از نظريه‌هاي لاکان مغفول مانده است. بخش نخست کتاب مي‌کوشد ساحت امر واقعي لاکاني را بپروراند. بخش دوم سه رهيافت تازه درباره‌ي هيچکاک را پيش مي‌کشد. بخش سوم از نظريه‌ي متأخر لاکان بهره مي‌گيرد تا نتيجه‌گيري‌هايي چند در خصوص حوزه‌ي ايدئولوژي و سياست عرضه کند، سپس راه تازه‌اي براي مفهوم‌پردازي درباره‌ي گسست ميان مدرنيسم و پست‌مدرنيسم پيشنهاد مي‌کند. کتاب با تحليلي از پارادوکس‌هاي دروني مفهومِ دموکراسي به پايان مي‌رسد.