ده‌‌‌‌ها سال سعي و تلاش ايرانيان براي پشت سرگذاشتن يک دوره طولاني از افول و فروپاشي و نفوذ فزاينده قدرت‌‌‌‌هاي خارجي به نهضت مشروطيت منجر شد؛ نهضتي که اگرچه با توفيق ملّت در تصويب يک قانون اساسي و تشکيل يک مجلس شوراي ملّي به يک پيروزي اساسي انجاميد اما اين پيروزي در زماني حاصل شد که به دليل کاهش بيش از پيش توان و اقتدار دولت از يک‌‌‌‌سو و فرادستي فزاينده قدرت‌‌‌‌هاي خارجي از سوي ديگر، تحقق بسياري از خواسته‌‌‌‌هاي نهضت دشوارتر از پيش شده بود... در چنين فضايي، روزنامه شفق سرخ به مديريت علي دشتي پرسش‌‌‌‌هايي را مطرح کرد و از صاحب‌‌‌‌نظران و خوانندگان نظر خواست: ايده‌‌‌‌آل ما چيست؟ چه مي‌‌‌‌خواهيم؟ چه بايد بخواهيم؟ به چه طريق و از چه راه و از کي بايد بخواهيم؟... بخش مهمي از مباحث مطرح‌‌‌‌شده در اين نظرخواهي از جمله مضاميني هستند که مانند بسياري از ديگر دغدغه‌‌‌‌هاي ايرانيان عصر مشروطه، متأسفانه هنوز هم موضوعيت خود را از دست نداده‌‌‌‌اند؛ از يک حس نگراني و اضطراب نسبت به وضعيت کشور گرفته تا ضرورت پشت سر گذاشتن اين وضعيت از طريق رسيدگي به مواردي چون پرسش‌‌‌‌هاي شفق سرخ...