تامس مور سال‌ها در زمينه‌ي دين‌شناسي و روان‌شناسي در دانشگاه‌هاي آمريكا تدريس كرده و معتقد است كه «كار» و «زندگي» دو مولفه‌ي جدانشدني در حيات هر انسان؛ يعني زندگي كردن همان كار كردن است و كار كردن همان زندگي كردن. شخصيت آدمي بر اثر كار يا كارهايي كه مي‌كند، در طول زندگي شكل مي‌گيرد و شخص به انساني بي‌همتا تبديل مي‌شود. اما اشخاص بسياري با غفلت از اين واقعيت كا را به «شغل» يا «حرفه» فرو مي‌كاهند و از اين رو، بين كار و زندگي جدايي مي‌افكنند. از نظر مور، كا و زندگي دو رويه يك سكه‌اند و به ‌همين دليل بايد «كار همچون زندگي» تلقي شود.به بيان ديگر‌، بايد كار را زندگي كرد و اين خود هنري ممتاز است.