رمان قلعه‌ي اوترانتو نخستين بار در سال 1764 منتشر شد و با دلايلي قوي، نخستين رمان در ژانر گوتيک در تاريخ به شمار مي‌آيد. هوراس والپول، نويسنده و مورخ انگليسي، در دومين ويراست اين کتاب، در زيرتيتر آن، کلمه‌ي گوتيک را به عنوان افزود. او نوشت: يک داستان گوتيک. منبع الهام والپول براي نوشتن اين داستانِ هول‌انگيز، کابوسي بود که يک شب، در خانه - يا بهتر بگوييم، قصر گوتيکي بازسازي‌شده‌اش - در جنوب‌غربي لندن ديده بود. والپول ادعا مي‌کرد در کابوس شبحي ديده با يک دستِ زرهيِ خيلي بزرگ. نويسنده که باشي، همين براي خلقِ يک داستان کافي است. اين را اضافه کنيد به دانش والپول از تاريخ و فضا و ماجراهاي قرون‌وسطايي. قلعه‌ي اوترانتو آغازگر مسيري شد که در قرن هجدهم و نوزدهم به اوج جذابيت و شکوفايي خود رسيد و بزرگاني همچون مري شِلي، برام استوکر، رابرت لوئيس استيونسن و ويليام توماس بِک‌فورد در همان مسير قدم گذاشته‌اند و آثاري همچون فرانکنشتاين و دراکولا خلق کرده‌اند. کونراد، تنها فرزندِ پسر ما‌نفرد، اميرجبار اوترانتو، درست در روزي کشته مي‌شود که قرار است با اميردخت ايزابلا ازدواج کند. او مي‌ميرد، آن هم به مرگي مشکوک. و اين مرگ هولناک رويدادهاي حيرت‌انگيز بسياري به دنبال دارد.