در شهر دورافتاده‌ي گيبل‌ويو، مردم شاد و مهرباني زندگي ميکردند. آنها روي ديوارهاي دورتادور شهرشان نقاشي کشيده بودند تا به کساني که از دور و نزديک به شهرشان مي‌آمدند، خوشامد بگويند. اما بيلي‌کوچولو فکر ميکرد که اين کار خيلي دردسر دارد. آخر قدِ هيچکس به بالاي اين ديوارها نمي‌رسيد...