عكاسي به خودي خود هيچ هويتي ندارد. موقعيتش به عنوان تكنولوژي با مناسبات قدرتي كه آن را به كار مي‌گيرند تغيير مي‌كند. سرشتش به عنوان يك كرد و كار به نهادها و عاملاني وابسته است كه آن را تعريف مي‌كنند و به كار مي‌اندازند. كاركردش به عنوان يك شيوه توليد فرهنگي با شرايط مشخصي از هستي پيوند دارد و محصولاتش فقط در چارچوب جريان‌هاي ويژه‌اي كه دارند روشن و بامعنايند. تاريخش اصلا يكپارچگي ندارد. عكاسي بارقه‌اي در ميان عرصه فضاهاي نهادي است. اين عرصه است كه ما بايد آن را بررسي كنيم نه عكاسي به خودي خود.