سرگيجه گرفتن حاصل از حمله‌ي بي‌امان پرسش‌هاي بي‌پاسخ در مورد چيستي و هدف زندگي‌هايمان بدل به بخشي جدايي‌ناپذير از تجربه‌ي روزمره‌ي ما شده است. ما در حالي روياروي امواج كوبنده‌ي بي‌معنايي و پوچي ايستاده‌ايم كه هر دم پاهاي خود را براي مقاومت سست‌تر از قبل مي‌يابيم. عكاسي در پساآرمان‌شهر تلاشي است براي اين‌كه از دريچه دوربين دو هنرمند بزرگ تاريخ عكاسي، رابرت فرانك و دايان آربوس، تاريخ سالياني را از نظر بگذرانيم كه بخش بزرگي از سرگيجه‌هاي هرروزه‌مان بر آمده از دگرگوني‌هاي عظيم به وقوع پيوسته در آن است، دهه‌هاي 1950 و 1960 ايالات متحده‌ي آمريكا. اين كتاب در پي آن است تا نشان دهد كه چگونه آربوس و فرانك، هر يك جداگانه، هم‌چون فردي ايستاده در ساحل دريايي كه در آن امواج كوبنده كشتي‌اي را در خود فرو مي‌بلعند، با آگاهي يافتن بر عجز مطلق خود در مقابل فاجعه‌ي پيش رويشان، تسليم در مقابل اين فاجعه را به عنوان تنها گزينه‌ي ممكن پذيرفتند؛ و اين‌چنين عكاسي خود را بدل به ابزاري ساختند براي ثبت صادقانه‌ي وضعيت بشري كه با كنار نهادن هر گونه توهم آرمان‌گرايانه‌اي بايد به جهان پساآرمان‌شهري قدم نهد، به اين اميد كه شايد در دل طوفان دوباره ردي از اميد بيابد.