«مردم، پنداشت‌هايي متفاوت از رفاه دارند، اما اساسا شما زماني احساس خوب بودن مي‌كنيد كه خوشحال باشيد. وقتي خوشحاليد، حتي اگر از نظر جسمي بيمار باشيد، هنوز، احساس خوب بودن مي‌كنيد. يا به‌عبارت ديگر، آن‌چه، رفاه بشري مي‌ناميد صلح‌طلب بودن و شادمان بودن است؛ اما گاهي، پايه‌هاي زندگي خود را گم مي‌كنيد؛ به پايه‌ها چنگ نزنيد. اگر چه خوشبختي بسيار مهم و اساسي است اما ظاهرا براي اكثر مردم ديرفهم و فرار است.»