متن حاضر بطور كلي حاوي متني است كه از كليه متون معلوم شاهنامه قديمي‌تر است و مربوط به قرون هفتم و هشتم هجري مي‌باشد، و هم‌چنين نسخه‌هاي هم عصر و هماهنگ اين قرون را كه تاكنون مورد استفاده قرار نگرفته‌اند در دسترس دانش قرار مي‌دهد. بي‌شك اين متن از متن‌هاي درهم آميخته چاپ‌هاي موجود و نسخ قرون پس از قرن نهم هجري به متن اصلي كه پرداخته خامه فردوسي است نزديك تر مي‌باشد. با وجود اين، متن حاضر را به هيچ وجه نمي‌توان متن «آخرين» و «متن اصلي» به شمار آورد.