هركول پوآرو مثل هميشه سر وقت وارد اتاق كوچكي شد كه خانم لمون، منشي پر كار او در آن منتظر شنيدن دستورات آن روز بود. در نگاه اول به نظر مي‌آمد اندام خانم لمون تماما از خطوط صاف و موازي تشكيل شده و از اين لحاظ براي پوآرو كه طرفدار تقارن هندسي بود، خيلي خوب بود. نا اينكه پوآرو در مورد اندانم زن‌ها هم طرفدار نظم و دقت هندسي باشد، برعكس او آدم سنت گرايي بود و تعصب شديدي روي منحني‌ها داشت.دوست داشت زن‌ها زن باشند!ولي خانم لمون را نمي‌شد 1 زن حساب آورد. او 1 انسان ماشيني بود! 1 ابزار دقيق. 48 سال سن داشت و شانس آورده بود كه بكلي فاقد تخيل است.