گوته در ميان شاعران و ادبيات مغرب زمين جايگاه خاصي نزد ما ايرانيان دارد و اثر ماندگار و بي‌بديل او، ديوان غربي-شرقي، جايگاهي بس خاص‌تر. تعلق خاطر گوته به فرهنگ و ادبيات فارسي با آشنايي او با لعل غزل‌سرايي فارسي، حافظ شيرازي، به نقطه‌ي عطفي بدل شد كه نگارش ديوان غربي-شرقي ثمره‌ي آن بود. همزاد پنداري ادبي-معنوي گوته با حافظ چندان بود كه به او لقب «برادر دو قلو» داد؛ لفظي كه در مورد هيچ فرد ديگري به كار نگرفت. ديوان غربي-شرقي سنگ‌فرش زيباي گفت‌و‌گو بينا فرهنگي را بنا نهاد و پيام آن احترام متقابل ملت‌ها به هم، فروتني، تسامح و ايجاد سر پل براي تبادلات و پيوندهاي فرهنگي است.