«و بعد، انگار كه زمان ايستاده باشد، هيچ اتفاقي نيفتاد. وضع ملكه مادر نه بهتر شد، نه رو به وخامت گذاشت؛ ملكه مادر بين مرگ و زندگي معلق مانده بود و تن نحيفش درست لبه زندگي تكان تكان مي‌خورد هر لحظه ممكن بود به آن سمت ديگر برود، ليكن با طنابي باريك به اين سمت محكم شده بود، طنابي كه از روي هوسي نامعلوم، مرگ نگهش داشته بود، چرا كه جز مرگ چه كس ديگري مي‌توانست طناب را نگه دارد. آن‌روز هم گذشت و آن روز، چنان كه اول قصه گفتيم، هيچ‌كس نمرد.» نويسنده اين كتاب برنده جايزه نوبل مي‌باشد. «دنياي داستاني ساراماگو دور از افسانه و حكايت نيست؛ همان قلمرو كافكا، گوگل و بورخس» لوس آنجلس تايمز «شايد ساراماگو بزرگ‌ترين نويسنده عصر ما باشد.» شيكاگو تريبون