«حالات ناشناخته‌ي ذهن» موضوعي است كه هم از نظر گروتفسكي و هم كريشنامورتي سرچشمه و منشا خلاقيت ناب است و هر دو بر اين باورند كه درك كامل «ناشناخته‌هاي ذهن» همان رسيدن به «سرزمين بكر و اصيل» يعني رسيدن به «سرچشمه‌ي وجود» (همان نيستان مولانا) است كه نهايتا «انسان ناب و كامل» از آن زاده مي‌شود.