«ماتئي ويسنيک»، نمايشنامه‌نويس بزرگ رومانيايي‌تبار، با تجربه‌ي رنج پناهندگي و لمس هرآنچه يک پناهنده تجربه مي‌کند، «پناهجووووو: در اين قايق لعنتي ديگر جا نيست» را در يکي از بحراني‌ترين لحظه‌هاي جهان نوشته‌است؛ زمانه‌اي که همه‌ي کاشته‌هاي اروپا و آمريکا در خاورميانه، آفريقا و ... به بار نشسته است و ميليون‌ها بي‌خانمان از دست داعش، طالبان، بوکوحرام و ... به اجبار سرزمين و خانه و کاشانه را به اميد زنده ماندن و زندگي کردن ترک کرده‌اند. در اين نمايشنامه، همه‌ي ميليون‌ها پناهنده‌ي سرتاسر جهان پشت ديوارهاي آهني و بتني، سيم‌هاي خاردار و حصارهاي نفوذناپذيري که حکومت‌ها کشيده‌اند تا جلوي ورود آن‌ها را بگيرند، گير افتاده‌اند و بايد چيزي تغيير کند. کتاب «پناهجووووو: در اين قايق لعنتي ديگر جا نيست» روايت الزام فرريختن همه‌ي ديوارها و موانعي‌ست که بشر برابر هم‌نوعان خودش برپا کرده و مي‌کند، آن هم برابر آناني که ديگر هيچ‌جا در سرزمين‌شان نبوده که بتوانند در آن زندگي کنند يا حتي فقط زنده بمانند.