عمل سياسي و اجتماعي، به اصطلاح «استراتژي» يا خط مشي، بسيار پيچيده است. در بسياري موارد، آنچه در پس ذهن فرد مي‌گذرد گفته نمي‌شود و يا در مواردي قابل گفتن نيست. افرادي در اعماق ذهن خود، محاسباتي دارند. گاه زمانه چنان است كه قادر نيستند چيزي بگوييد، لذا دردمندانه و هشيارانه و با فرصت‌طلبانه، مهر سكوت بر لب مي‌گذارند، اما در گوشه و كنار بعضي خاطره‌ها، مسائلي مطرح مي‌شود كه مي‌تواند در مواردي، ريشه مبناي بعضي «مواضع» را روشن كند و تجريه‌هاي گران قيمتي را به نسل‌هاي بعدي انتقال دهد. همواره نگران بوده‌ام كه خاطرات به اصطلاح «حديث نفس» و يا از خود تعريف كردن است، و چه سخت است از اين خودستايي رها باشي. اما قانع شم كه اين مسئله را بايد با خود و خدا حل كرد نبايد به اين دليل از گفتن تاريخ اجتناب نمود، هر چند از يك نگاه و يا از يك زاويه باشد.