جنگ و صلح را، اگر نه بزرگترين رمان عصر ما ، دست‌كم يكي از بزرگترين آن‌ها دانسته‌اند: داستاني به مانند جهاني كه در آن شخصيت‌هاي بسياري هر يك با شوري خاص در افت و خيزند. اقيانوسي انساني، با جريان‌هاي بي‌شمار و درهم‌پيچيده كه در وراي آن روحي مقتدر طوفان‌ها مي‌انگيزد و فرو مي‌خواباند و باز به پا مي‌دارد. تالستوي در جنگ و صلح از نگارش داستان زندگي خصوصي افراد به شرح و روايت جنبش‌هاي ارتش‌ها و ملت‌ها مي‌رسد و مسير حركت امواج عظيم انساني را توصيف مي‌كند كه اراده ميليون‌ها نفر در آن مستحيل شده و بر آن اثر گذاشته است.
