در غروبي داغ از نخستين روزهاي ماه ژوييه، جواني از اتاقك زير شيرواني خود در محله «نجاران» خارج شد و به خيابان اصلي قدم گذاشت، آن چنان‌كهگويي نمي‌دانست به‌كجا مي‌خواهد برود، نرم نرمك مسير پل «كوكوشكين»را در پيش گرفت.