در نخستين دهه‌ي قرن بيستم و مقارن انقلاب مشروطيت، كلود انه سه بار به ايران سفر كرد. اوراق ايراني از دومين و سومين سفر وي به ايران در آن سال‌هاست. انه در اين كتاب ضمن توصيف نيك و بد مناظر طبيعي ايران صحنه‌هايي از شيوه‌ي خاص ايرانيان در نشست و برخاست، خواب و خوراك و پوشاك، ميهماني وعروسي، نحوه ي داد و ستد، پوشيدگي زنان و محدوديت معاشرت‌هاي آنان، ازگرماي شديد هوا، غبار آلودگي شهر تهران،ناامني و دشواري جاده‌ها، آلودگي جوي‌هاي شهر، چاله‌هاي دهان گشاده در كوي و برزن، فقر و خرسندي مردم، دخل و خرج مملكتي، نحوه‌ي برقراري و پرداخت حقوق و مستري كاركنان دولت و غيره به شيوه‌اي دقيق و گاه طنزآميز سخن گفته است. از فروتني و ادب ذاتي و هميشگي و گاه افراطي مردم در برخورد با يكديگر، از فرزانگي و سلوك خردمندانه‌شان، از رضا و تسليم‌شان، كتمان و رازپوشي‌شان، از صفا و سادگي‌شان و نيز از اصالت و جاودانگي هنرهاي باستاني و سنتي ايران با ستايش ياد كرده است. او در عين حال از عشق و حرص خود به كشف و شكار آثار عتيقه . كتب نفيس خطي و طرح آشنايي با صيادان و قاچاق‌فروشان اين آثار و زدوبند و فوت‌و‌فن معامله با آنان و رفتار رندانه‌ي دلالان، تب شديد عمومي مردم در يافتن و فروختن آثار ناياب و كمياب به خارجيان بي‌پرده و عريان سخن مي‌گويد. كلود انه نزديك به سي سال از عمر خود را، در حضر و سفر و نگارش مقاله و گزارش براي مطبوعات مهم عصر خويش گذراند. او با اين‌كه در اهميت و شهرت هم تراز نامداراني چون كنت دوگوبينو، شواليه شاردن و نظاير آنان نيست با اين حال كتابش درباره‌ي اوايل مشروطيت در ايران خواندني و قابل تعمق است.