لقمه‌‌ي ديرهنگام بيلي دزده کيف مي‌کرد که ساعت کارش کم است. يک روز صبح از زير حفاظي خزيد و وارد خانه‌اي شد. جنس‌هاي سبک وزن قيمتي را توي ماشين خودش پر کرد. آخرين باري که رفت تو مي‌خواست جلو تلوزيون لقمه‌اي غذا بخورد و توي خانه‌اي که يک بار سم زده بودند تا دوباره بيايند و سم‌‌پاشي کنند، خوابش برد.