پرسش از ذات آزادي پرسش بنيادين فلسفه است، حتي اگر پرسش راهبر فلسفه پرسش از هستي باشد. آنچه انديشه‌ي هايدگر درباره‌ي آزادي را از متفکران پيش از وي متمايز مي‌کند، تغيير چارچوب بحث از آزادي است. براي هايدگر آزادي ديگر صرفاً در سطح فعل انساني مطرح نمي‌شود، بلکه به عقيده‌ي او ذات آزادي را بايد در نسبت با هستي جست‌وجو کرد. به عبارت ديگر، آن‌چه در بحث درباره‌ي آزادي در کانون توجه اين فيلسوف قرار مي‌گيرد اراده‌ي آزاد انسان نيست، بلکه بنيادي است که اراده‌ي آزاد نيز در نسبت با آن معنا پيدا مي‌کند.