نويسنده در اين كتاب آزادي را به آزادي مثبت و آزادي منفي تقسيم مي‌كند و به شرح هر يك از آن‌ها مي‌پردازد. به عقيده‌ي او آزادي مثبت نخست به معناي خودمختاري فردي و دوم به مفهوم عمل برحسب مقتضيات عقل و سوم به معناي حق مشاركت در قدرت عمومي به كار رفته است. برلين در مقابل مفهوم آزادي مثبت، كه به نظر او با سنت جامعه‌ي بسته و توتاليتاريسم همراه بوده است، از مفهوم آزادي منفي به مثابه اساس ليبراليسم دفاع مي‌كند. ناشر درباره‌ي اين اثر آورده است: «آزادي و خيانت به آزادي مجموعه‌ي شش گفتاري است كه آيزايا برلين هفته‌اي يك‌بار در 1951 در برنامه‌ي سوم راديو بي‌بي‌سي ايراد كرد. اين سخنراني‌ها سرآغازي بود بر شهرت برلين به‌عنوان فيلسوف و روشنفكر و انديشه‌نگار. برلين بيش از هر چيز به مفهوم آزادي انديشيده است. شش گفتار اين كتاب هم هركدام به يك متفكر قرن هجدهم اختصاص دارد؛ هلوسيوس، روسو، فيشته، هگل، سن‌سيمون و دومستر. صفت مشترك هر شش نفر اين است كه همگي درباره‌ي آزادي بشر بحث كرده‌اند، ولي با كمال شگفتي، عقايدشان نهايتاً ضد آنچه معمولاً آزادي فردي يا سياسي خوانده مي‌شود از كار درمي‌آيد. مترجم كتاب براي آشنايي خوانندگان با انديشه‌ي برلين درآمدي به كتاب افزوده است كه تلخيص و ترجمه‌اي است ازدائرة‌المعارف فلسفه‌ي استنفورد.»