چه چيزي در ادبيات مدنظر است؟ آيا مي‌توان آتشي را كه داستان‌هاي‌مان از دست داده‌اند، اما به هر قيمتي درصدد كشف دوباره آن‌اند شناسايي كرد؟ و چيست آن سنگ فيلسوف كه نويسندگان، با شور و اشتياقِ كيمياگران، در تلاش‌اند تا به آن در كوره كلمات شكل دهند؟ نزد جورجو آگامبن كه مي‌گويد تمثيل الگوي پنهان تمام روايت‌هاست، هر عمل آفرينشي سرسختانه در برابر آفرينش مقاومت مي‌كند، ازاين‌رو به هر اثري قدرت و لطف‌اش را مي‌بخشد. ده مقاله گردآوري شده در کتاب «آتش و قصه» آثاري از خوانش فيگور‌هاي مختلف از ارسطو بگير تا پل كله را پوشش مي‌دهند و نشان‌دهنده اين‌اند كه چه چيزي پژوهش‌هاي اخير آگامبن را با فشار به‌ پيش مي‌راند. همان‌طور كه اغلب در مورد نوشته‌هاي ‌آگامبن ديده مي‌شود، تمركز ويژه‌ نوشتار او معطوف به معماي ادبيات، خواندن و نوشتن، و زبان به‌عنوان آزمايشگاهي براي درك نوعي ديدگاه سياسي‌ـ‌اخلاقي است كه ما را در وراي قدرت حاكميت قرار مي‌دهد.