جنگ‌ها به پایان می‌رسند و سربازها به خانه‌هاشان برمی‌گردند، ولی جنگ برای هزاران انسان معمولیِ دو طرف مرز هیچ‌وقت تمام نمی‌شود. آفاق و ثریا، دو شخصیت داستانی سما بابایی، دو زن از آن هزاران انسان هستند که بعد از سال‌ها، سرنوشت کنار هم قرارشان داده است، دو زن از دو دنیای متفاوت؛ هر دو با زیبایی‌های تباه‌شده، با عشق‌های ازدست‌رفته و تنهایی‌های مرگ‌بار. آن‌ها در یک چیز دیگر هم مشترک‌اند: هر دو رازی در سینه دارند، رازی که سال‌هاست مثل یک جذامِ سرکش تکه‌تکه‌های روحشان را می‌خورد. مرثیه‌ای برای آفاق و ثریا روایتی نفس‌گیر است از زندگی دو زن که در جنگ زنده می‌مانند، ولی سرنوشت برایشان قصه‌ی دردناک دیگری نوشته است.
