در عنفوان زندگی جهان به شکل سردستی به دو دسته تقسیم می‌شود: آن‌هایی که لذت تن دیگری را چشیده‌اند، و آن‌ها که هنوز نه. بعدش تقسیم می‌شود به آن‌ها که عشق را شناخته‌اند و آن‌ها که هنوز نه. و باز بعدش جهان به دو دسته تقسیم می‌شود: آن‌ها که بار اندوهی را به دوش می‌کشند و آن‌ها که هنوز نه. این تقسیمات بی‌چون و چرایند؛ هم‌چون نوار حاره‌ای زمین که از آن گذر می‌کنیم. ما سی سال با هم زندگی کردیم. من سی و دو سالم بود وقتی با هم آشنا شدیم و شصت و دو سالم بود وقتی مرد...
