نیم ساعتی از رفتن هدایت به بانک گذشته بود که در کافه باز شد و یه خانم سی و پنج ساله شبیه عکس سیاه و سفید اوا گاردنر، هنرپیشهی معروف آمریکایی، با یه پوشش ساده اما هوشمندانه _ میدونست تو هوای گرم باید لباسهای یاسی و آبی کمرنگ بپوشه و سایههای ملایم و خنثی با ته رنگ گلی بزنه _ وارد شد و سلام کرد. محو چهرهش شدم، با اینکه الآن فکر میکنم چشمهاش زیادی برای صورتش ریز بودن و زاویهی عجیب وغریبی داشتن و گونههاش هم زیادی بالا بودن و صورتشو مربعی شکل کرده بودن و لب پایینش هم خیلی پرتر از لب بالا بود و اصلا شبیه اوا گاردنر نبود.
