علماي علم جغرافيا سرزمين كهن‌سال مصر را «ارمغان نيل» ناميده‌اند. رودخانه نيل كه در اين سرزمين جاري است سالي يك بار طغيان مي‌كند و لايه‌اي از گل‌ولاي حاصل‌خيز بر زمين‌هاي آفتاب‌سوخته سواحل خود مي‌گستراند. آن‌گاه آب فرو مي‌نشيند و تمامي دشت، تا آن‌جا كه چشم كار مي‌كند، پر از باستان‌شناسان اروپايي مي‌شود كه با كلاه‌هاي آفتابي دنبال آثار عتيقه مي‌گردند. سرزمين مصر از قديم‌ترين ايام به دو قسمت مصر عليا و مصر سفلا تقسيم مي‌شده است. مصر عليا در قسمت پايين نقشه قرار دارد و مصر سفلا در قسمت بالاي نقشه. اين امر در نظر ساكنان سرزمين مصر كاملا طبيعي جلوه مي‌كند، چون كه رودخانه نيل در قسمت پايين بالا مي‌آيد و هر قدر بالاتر برويم پايين‌تر مي‌رود.