شاهد عهد شباب (مجموعه شعر)

نمی‌دانم چگونه بگویم. عشق‌بازی بود دیگر! سر و سری که مثل همیشه با لبخندها و دزدیده نگریستن‌ها و چشمک زدن‌ها آغاز می‌شود و از دیدارهای گه‌گاهی و طنازی‌ها و رمیدن‌ها و آرمیدن‌ها مایه می‌گیرد. از جوانی خود می‌گفتم و سر و سری که داشتم با آن نازنین‌پری شعر، که آخر سر خیلی محترمانه - و با حسرت و اندوه - تصمیم گرفتیم جدا از هم زندگی کنیم. جدا شدیم چون می‌دانستیم زندگی با هم و در کنار هم برای هر دو سخت و هولناک خواهد بود و من همچنان دلم مالامال عشق اوست. باور می‌کنید؟ گاهی شب‌ها به سراغم می‌آید اما فقط در خواب. هرگز نشده است دیگر که در عالم بیداری و هشیاری به هم برسیم و دیداری تازه کنیم. اما در خواب، چرا. هنوز گاهی خوابش را می‌بینم.