بسياري از ما در پشت گوش انداختن کارها نابغه‌ايم. ما به خاطر کارهاي نکرده‌مان عميقا احساس گناه مي‌کنيم.ساعت‌هاي بسياري را به بطالت مي‌گذرانيم، انگار که فرصتي ابدي داريم و هيچ کاه قرار نيست بميريم. به خاطر اين احساس گناه، هيچوقت دنبال فهميدن اين نکته نمي‌رويم که چرا کارها را پشت گوش مي‌اندازيم. چنان که در اين کتاب خواهيم ديد پشت گوش انداختن کارها مصيبت عجيب و غريبي نيست که در اين دنيا فقط ما را گرفتار کرده باشد بلکه يکي از خصوصيات آدميزاد است.